Dag 8 – Natte nacht en trekking in de Simiens - vrijdag 9 augustus

Of we al wat geslapen hadden, is me niet meer duidelijk maar niet lang na middernacht, breekt het niet geheel onverwachte onweer los. Bulderend gedonder, alles oplichtende bliksemschichten, kletterende regen … We kunnen niet veel meer doen dan hopen dat alles droog blijft, dat de tent goed vastzit en dat het niet al te lang duurt. Deze hoop is niet voor iedereen goed beantwoord. Slechts één van de vier tenten is droog gebleven. Het materiaal was blijkbaar niet voorzien op kamperen in het regenseizoen. Midden in de nacht zijn de mannen/jongens van ons gezelschap zelfs beschutting moeten gaan zoeken in de  hut. Alleen bij de dames bleef het relatief droog.

 

’s Morgens beslissen we in overleg met Abebe om het kampeerproject stop te zetten. Slapen op natte matrassen, in vochtige slaapzakken en in een lekke tent bij een temperatuur van 10° ’s nachts is gewoon niet gezond. Na het ontbijt vertrekken we met de gids en de twee scouts voor onze trektocht in de Simiens en Abebe zal intussen samen met de drivers en de koks het kampeermateriaal opruimen en inladen. Abebe regelt dat we vanavond een nachtje vroeger dan voorzien naar het Giant Lobelia Hotel trekken. Hij fixt echt alles deze kerel!
 

Onze kampeerervaring doet niets af aan wat we tijdens de trekking mogen ervaren. De Simiens (sinds 1978 ook al Unesco World Heritage) overtreffen al onze verwachtingen. De grootsheid en de wijdheid van de uitzichten maken ons stil. Iedereen blij als een kind wanneer we hele troepen gelada monkeys tot op nog geen 20 m kunnen benaderen. Vogels van allerlei pluimage deskundig gespot en geïdentificeerd door de kenners in ons gezelschap , bloemen en planten met verrassende geuren en kleuren …. De soms moeilijke klauterpartijen, dalend en stijgend, de modder, de regen … ervaren we op geen enkele manier als lastig. We zijn alleen maar dankbaar dit met al onze zintuigen te mogen beleven.

Onderweg genieten we nog van de picknick die de koks in alle vroegte voor ons bereid hebben. In de latere namiddag komen  we terug aan bij de camping waar intussen alles netjes is opgeruimd en ingepakt. We rijden naar het (redelijk basic) Giant Lobelia hotel en nemen afscheid van de scouts en de berggids. De koks blijven nog even bij ons. Abebe heeft geregeld dat ze hun kampkeuken mogen opslaan in de achtertuin van het hotel zodat ze het aangekochte proviand verder kunnen verwerken in alweer een heerlijke maaltijd. We zien het bij ons niet gauw gebeuren dat hotelgasten hun eigen kok en eten meebrengen en dat opgediend krijgen in het restaurant van het hotel. In Ethiopië is heel veel mogelijk en zijn de mensen zeer flexibel en creatief van geest!