Dag 6 – Gondar, stad van Fasilidas en Nigisti - woensdag 7 augustus

 

Gondar is in vele opzichten een wonderbaarlijke stad. Het erfgoed dat we met een lokale gids ontdekken in de ‘Royal Enclosure’ (of Fasil Ghebbi),  het ‘bad’ van koning Fasilides en de kerk van Debre Birhan Selassie is werkelijk (en letterlijk) ongezien. Eind de jaren ’70 is de site van de Royal Enclosure beschermd als Unesco Werelderfgoed, maar voor niemand onder ons behoort het bestaan ervan tot de parate erfgoedkennis (we beseffen steeds meer hoe weinig we van dit continent weten en hoe vertekend het beeld is dat we dan wel construeren) Deze compound omsluit een zestal kastelen (periode eind 17^de – begin 18^de eeuw). Rode draad door het verhaal van de gids is dat de koningen zich in die periode heel erg bedreigd voelden door zowel politieke als religieuze belagers.  De inplanting, de architectuur en de inrichting zijn duidelijk door dat onveiligheidsgevoel geïnspireerd.

 

Een eindje verder in de stad bezoeken we nog het historische (zwem)bad van koning Fasilidas. Elk jaar in januari tijdens het grote Timkat-festival loopt dit gigantische bassin (2800 m²) vol water en komen er duizenden pelgrims een sprong in wagen. Rond het bad staan tribunes opgetrokken in houten boomstammen. Volgens onze gids moet je al drie jaar vooraf plaatsen reserveren.

 

Na de lunch in een lokaal restaurant wacht Nigisti Gebrselassie ons op in de lobby van ons hotel. We leerden Nigisti en haar stichting Yenege Tesfa (of ‘hope for tomorrow’) kennen via de Vlaamse vzw Dertiende ster die verschillende projecten van deze Ethiopische NGO ondersteunt. Yenege Tesfa richt zich op de eerste plaats naar straatkinderen en focust zowel op onderwijs (onder meer via de Mobile School) als op een huiselijke opvang van weeskinderen (‘shelters’). Na enkele mail- en facebookcontacten de afgelopen weken, is het erg fijn elkaar in levende lijve hartelijk te kunnen begroeten. Nigisti neemt ons allemaal mee naar haar kantoortje, niet ver van ons hotel. Met ons achten en nog een tweetal medewerkers van Yenege Tesfa, raakt het lokaaltje (waar in principe een 12-tal mensen hun kantoor hebben) gezellig vol. Nigisti geeft ons een zeer grondige toelichting van hoe de NGO werkt. We zijn allemaal heel erg onder de indruk, niet alleen van de gedrevenheid waarmee Nigisti haar verhaal doet, maar ook van de zeer doordachte aanpak. De mensen van Yenege Tesfa weten heel duidelijk waar ze naartoe willen, ze hebben een effectieve methode om uit te maken hoe ze die doelen het best bereiken en op de weg naar dat doel hebben ze duidelijk aandacht voor regelmatige evaluatie. Centraal in hun aanpak is de idee van ‘empowerment’, de straatkinderen weerbaar maken, hun waardigheid terug geven (onder meer door onderwijs en het oefenen van sociale vaardigheden). ‘Live in Gondar’ getuige mogen zijn van Nigisti’s verhaal, ervaren we als een groot voorrecht.  Het is voor ons en de kinderen niet eenvoudig uit te maken hoe we hier (zowel in de steden als in de landelijke omgeving onderweg) moeten/kunnen reageren op de talloze kinderen die voortdurend rond ons (‘foreinchi’) cirkelen en ons op allerlei (erg intelligente!) manieren proberen te bewegen  Birr’s (Ethiopische munt) uit te delen. De aanpak van Yenege Tesfa met eigen ogen zien, steunt ons in de overtuiging dat we beter alles inzetten op dit soort structurele ondersteuning. Maar dat neemt niet weg dat het voortdurend appèl van de kinderen op straat, waar we ook gaan of staan, emotioneel lastig is. We zijn dan ook blij dat we vandaag via ons bezoek heel concreet kunnen bijdragen via de meegebrachte goederen (kledij, school- en spelmateriaal) waarvan we vooraf via mail met Nigisti met zekerheid wisten dat ze erg gewenst zijn. We nemen afscheid van Nigisti en het doet goed te weten dat we haar en Yenege Tesfa op de voet kunnen blijven volgen via facebook. We vertrekken met heel veel hope for tomorrow in Ethiopie!

 

Abebe en Getachew nemen ons daarna mee naar het terras van het Goha-hotel, waar een schitterend viewpoint is over Gondar. Nogal een verwarrende ervaring (maar zeker goed bedoeld door onze gids) om in een tijdsspanne van nog geen 15 minuten van de leefomgeving van de allerzwaksten van Gondar (de straatkinderen) naar die van de (zeer) rijke Ethiopiërs en de comfort- en luxezoekende Westerse toeristen  vervoerd te worden. Maar toegegeven: het uitzicht is prachtig …

 

We maken nog een korte avondwandeling in het centrum van Gondar en delen de ervaring dat dit een zeer aangename, toegankelijke stad is. We slagen er zelfs in een kilo bananen te kopen aan een fruitstalletje (met handen en voeten …).

 

Voor het avondeten volgen we heel graag de tip van Vlaamse vrienden en gaan eten in The Four Sisters waar we voor Tena (zuster nr. 1 en director van de zaak) een persoonlijke boodschap mogen overbrengen. Alweer een zeer hartelijke en warme ontmoeting. En alweer onder de indruk van de creatieve, ondernemende, professionele aanpak van deze Ethiopische zussen.